โกดังเซ่งกี่

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

2565-08-04

โกดังเซ่งกี่ เป็นโกดังที่เก่าที่หันหน้าเข้าแม่น้ำจำนวนหลายหลัง บนหลังคามีหน้าจั่วจะมีตัวหนังสือ SK Building และมีเลขกำกับลำดับของโกดังไว้ โกดังนี้เมื่อเป็นโรงเก็บหนังสัตว์ หนังวัว หนังควาย และหนังงู ที่ปัจจุบันนำมาเป็นวัตถุดิบในการทำรองเท้าหนังและเมื่อมองย้อนกลับไปประมาณสงครามโลกครั้งที่ 2 พื้นที่บริเวณโกดังริมน้ำแห่งนี้ เคยเป็นที่พำนักของพ่อค้าชาวมุสลิม นิกายชีอะห์ ที่เดินทางเข้ามาค้าขาย แพรพรรณ ดิ้นเงินดิ้นทอง เครื่องหอม น้ำอบ และเครื่องเทศสมุนไพรนานาชนิด สืบเนื่องมาจากคนจีนที่อพยพเข้ามาติดต่อค้าขาย หรือย้ายถิ่นฐานมาตั้งรกราก มีความรู้เรื่องของหนัง ประกอบกับสินค้าประเภทหนังสัตว์เป็นสินค้าที่เติบโตทางเศรษฐกิจมากพอสมควร บ้านผู้มีฐานะในยุคนั้น นิยมอุปโภคบริโภคสินค้าที่มีราคาสูงและหายาก ต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศเท่านั้น ทำให้กิจการโรงหนังเจริญรุ่งเรืองมาก ผ่านช่วงเวลาหนึ่งไป พบร่องรอยของสินค้าหนังที่มาจากโรงหนังเซ่งกี่ ได้พัฒนาต่อยอดความรู้เรื่องหนัง ไปสู่การทำหนัง สำหรับหนังรองเท้า พบเห็นได้จากบนถนนเจริญรัถตลอดเส้นทางปรากฏร้านขายส่งหนังที่สืบทอดการค้าหนังมาจากอดีต

application/pdf

959.34 ค695

tha

มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ

โกดังเซ่งกี่

โกดังเก็บสมุนไพร

แหล่งท่องเที่ยว